Σενάριο ελληνοτουρκικής σύρραξης: Κρυφό σχέδιο
Αυτό που πρέπει να εντοπιστεί εδώ είναι το ποια πλευρά είναι υπέρ του status quo και ποια πλευρά είναι ο ρεβιζιονιστική. Αν δεν επικεντρωθούμε σε αυτό το ζήτημα, αδυνατούμε να κατανοήσουμε τη φύση της σύγκρουσης και να κρίνουμε.
Βάζοντας στον μεγεθυντικό φακό
την εξωτερική πολιτική και τις κινήσεις στρατηγικής Τουρκίας και Ελλάδας σε
Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, διακρίνεται πώς η πλευρά που δεν είναι
ευχαριστημένη από το παρόν status quo και επιθυμεί αλλαγή είναι αυτή της
Τουρκίας. Η Άγκυρα είναι αυτή ανοίγει τη συζήτηση για τα σύνορα. Και αυτό το
κάνει με δικαιολογίες του τύπου πως “αδικήθηκε” ή της “έφαγαν το δίκιο”. Ενώ η
Αθήνα κινείται με βάση τα δικαιώματα που της δόθηκαν από την Λωζάνη το Μοντρέ
και την UDHS. Τα δικαιώματα αυτά επιφέρουν κάποιο μειονέκτημα στην τούρκικη
πλευρά ; Αναμφίβολα ! Ωστόσο αυτά τα μειονεκτήματα είχαν προκύψει από τότε που
διαμορφώθηκε το τρέχον status quo στη δεκαετία του 1920. Επί 100 χρόνια
διαμορφώθηκε ένα status quo, δημιουργήθηκε ένα κοινό δίκαιο. Και αυτό το δίκαιο
στηρίζεται ισχυρά τόσο από το γραπτό δίκαιο (Λωζάνη και Μοντρέ), όσο και από το UDHS και το εθιμικό δίκαιο. Η Ελλάδα
είναι ένα νησιωτικό κράτος. Στο Αιγαίο , εκτός από μερικά τουρκικά νησιά, όλα
τα άλλα νησιά ανήκουν στην Ελλάδα. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αναμφίβολα, όλα τα ελληνικά νησια
συμπεριλαμβανομένων αυτών του Αν.Αιγαιου, έχουν υφαλοκρηπίδα. Η ίδια
υφαλοκρηπίδα που έχουν και τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος. Η Ελλάδα σύμφωνα με το
ισχύον διεθνές δίκαιο έχει το δικαίωμα να επεκτείνει μέχρι τα 12 μίλια τα
χωρικά της ύδατα. Μάλιστα η Τουρκία που έχει αντίρρηση σε αυτό, στη Μαύρη
Θάλασσα και στη Μεσόγειο έχει εφαρμόσει τα 12 μίλια.
Η τουρκική πλευρά
υποστηρίζει πως το Αιγαίο είναι μία ιδιαίτερη θάλασσα. Το Αιγαίο δεν είναι μία
ιδιαίτερη θάλασσα. Απλά τα νησιά του Αιγαίου ανήκουν στην Ελλάδα. Η Τουρκία με
την υπογραφή που έβαλε στις συνθήκες της Λωζάννης και του Μοντρέ αποδέχτηκε
αυτή την κατάσταση. Η ιστορία τελειώνει εδώ. Διότι αν είχε αντιρρήσεις γιατί
υπέγραψε αυτές τις συνθήκες; Κανείς δεν μπορεί να δηλώσει πως το διεθνές δίκαιο
υπόσχεται την απόλυτη ισότητα και δικαιοσύνη. Πολύ μεγάλο μέρος του διεθνούς
δικαίου είναι διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες. Οι συμφωνίες της Λωζάννης και
του Μοντρέ είναι κείμενα διεθνούς δικαίου. Για παράδειγμα η Τουρκία, τα
κυριαρχικά δικαιώματα στα στενά της Κωνσταντινούπολης, του Τσανάκκαλε και του
Μαρμαρά τα απέκτησε με τη συνθήκη του Μοντρέ. Τώρα αν για παράδειγμα κάποια
κράτη που έχουν ακτές στη Μαύρη Θάλασσα εκφράσουν αντιρρήσεις για τα κυριαρχικά
δικαιώματα που διασφαλίζει η συνθήκη του Μοντρέ στην Τουρκία και ζητήσουν να
διοικούνται πάλι τα Στενά και ο Μαρμαράς από διεθνή επιτροπή, ποια θα ήταν
άραγε η αντίδραση της Άγκυρας;
Αυτό που δυσκολεύεται να
αποδεχθεί η Άγκυρα είναι τα παρόντα σύνορα. Ανάμεσα στα χερσαία και τα θαλάσσια
και εναέρια σύνορα, φυσικά και τεχνικά δεν υπάρχει καμία διαφορά. Όπως η
προσπάθεια να καταλάβεις μία περιοχή που βρίσκεται στα σύνορα ενός άλλου
κράτους είναι επεκτατισμός έτσι και το να μην αποδέχεσαι τα θαλάσσια σύνορα
ενός άλλου κράτους και να προσπαθείς χρησιμοποιώντας ισχύ να τα θέσεις υπό τον
έλεγχο σου, είναι επίσης επεκτατισμός. Όταν επειδή δεν σε συμφέρει δεν
αποδέχεσαι την αρχή του διεθνούς δικαίου, πώς και τα νησιά όπως και τα παράκτια
κράτη, έχουν την δική τους υφαλοκρηπίδα, αυτό είναι μία προσπάθεια δημιουργίας
εδάφους για επεκτατισμό. Όλος ο κόσμος το βλέπει αυτό. Εάν αυτή η θέση ήταν
ειλικρινής τότε για ποιο λόγο η Τουρκία από τις αρχές της δεκαετίας του 20
μέχρι το 1950 για ένα διάστημα πάνω από 30 χρόνια, δεν το είχε θέσει ποτέ αυτό
; Μήπως το σημερινό πολιτικό προσωπικό και οι γραφειοκράτες είναι πιο πατριώτες
από τον Ατατούρκ ή τον Ινονού ;
…….
Γίνεται αντιληπτό πως η
ενεργειακή εξάρτηση είναι απλά ένα όχημα νομιμοποίησης. Αυτό που διακρίνεται
είναι ξεκάθαρο ! Το αυταρχικό καθεστώς της Άγκυρας για να καταπνίξει τα θέματα
της οικονομίας που βουλιάζει και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακολουθεί
φιλοπόλεμες πολιτικές. Μιλάμε για ένα καθεστώς το οποίο για να προστατεύσει την
εξουσία του βγάζει πολεμικές κραυγές !
Μεχμέτ Εφέ Τσαμάν
https://www-tr724-com.cdn.ampproject.org/c/www.tr724.com/turk-yunan-catismasi-senaryosu-arka-plan/amp
11/8/2020
Σχ. Ο αρθογράφος είναι
Τούρκος πολιτικός επιστήμονας. παλιότερα διδασκε στην αντίστοιχη σχολή Ευλπίδων
της Τουρκίας, ενώ εδώ και χρόνια ¨εξόριστος¨ πλέον διδάσκει στον Καναδά.
Κανονικά θα έπρεπε να τον έχουμε σύμβουλο του υπουργείου Εξωτερικών μας.
Παραθέτουμε και το κείμενο (μέρος του οποίου μεταφράσαμε) στα τουρκικά μπας και
ξεστραβωθούν κάποιοι…
T?rk-Yunan ?at??mas? senaryosu: Arka plan
Mehmet Efe ?aman-
11 A?ustos 2020
YORUM | Prof. Dr. MEHMET
EFE ?AMAN
T?rkiye ve Yunanistan
aras?nda son haftalarda t?rmanan gerilim, ak?llara Ankara rejiminin bir
T?rk-Yunan ?at??mas? ??kartmak isteyebilece?ini getiriyor. Aya Sofya’n?n
yeniden camile?tirilmesi de bu ba?lamda kamuoyunu olas? bir ?at??maya
moral-motivasyon olarak haz?rlama y?n?nde al?nm?? bir kamu diplomasisi karar?
olarak g?r?lebilir. Daha ?nce Ergenekon ve Balyoz gibi darbe planlar?nda
T?rk-Yunan dala?? ??kartarak ortama zemin haz?rlamak y?n?nde hareket eden bir
derin devlet akl? oldu?u bu ba?lamda hesaba kat?lmal?. T?rkiye ekonomisinin
2000’li y?llar?n en b?y?k yap?sal krizine do?ru serbest d????? devam ederken,
Ankara’daki rejim muhtemelen reel g?stergeleri g?lgeleyecek bir kamuflaj plan?
haz?rlamakta. Ulusal bir dava yaratarak dikkatleri ekonomiden ulusal g?venli?e
?ekmeye ?al???yor. T?rkiye’de bu t?r anlar?n joker d?? ?tekisi Ermenistan ve
Yunanistan’d?r.
Her ne kadar
Azerbaycan-Ermenistan anla?mazl??? Ankara’ya ba?ka f?rsatlar da sunsa, bu
se?enek Ankara i?in ?ok m?mk?n de?il. Rusya Ermenistan’?n arkas?nda ?ok sa?lam
duruyor ve T?rkiye’de Rusya’y? provoke etmeme konusunda hala rasyonel bir
yakla??m oldu?u anla??l?yor. Zaten son y?llarda Moskova’n?n y?r?ngesine giren
Ankara’da derin devletin bir b?l?m? Avrasya stratejilerinin temelini Rusya’ya
dayand?r?yor. Ermenistan’a ?ekilden esip g?rlese de, Ankara’n?n Kafkasya’n?n
Rus arka bah?esi oldu?unu iyi anlad??? g?r?l?yor. Geriye Yunanistan kal?yor.
T?rk-Yunan ili?kileri ulus
devlet olarak do?an Yunanistan’?n Osmanl? ?mparatorlu?u’ndan kopmas?ndan
itibaren hep sorunlu oldu. Yunanistan, ??z?lme s?recindeki Osmanl?
?mparatorlu?u s?n?rlar? aleyhine geni?letti?i ulusal s?n?rlar?ndan dolay?
T?rklerin daima birincil d??man? olarak alg?land?. Yunanistan da Osmanl?
yay?lmac?l???n? modern kimli?inin en merkezi yerine koydu. Osmanl?
yay?lmac?l???n? geriye ?evirmek olarak ?zetleyebilece?imiz bir ulusal pozisyon
ald?. Birinci D?nya Sava?? sonras?nda sava?? kaybeden ve fiilen y?k?lan Osmanl?
?mparatorlu?u’nun Anadolu’da kalan topraklar?n? i?gale giri?erek, T?rk ulusal
kurtulu? m?cadelesinin ?tekisiydi. ?zetle, Yunanistan milli kimli?inin ?tekisi
T?rkler olurken, T?rkiye modern milli kimli?inin ?tekisi de Yunanl?lar oldu.
Etnik homojen millet konseptinin etkisiyle, 1920’lerde ger?ekle?en M?badele
sonras?, bu ?tekile?tirme toplumlar? daha fazla etkisi alt?na ald?. Atat?rk ve
Venizelos liderli?inde temelleri at?lan T?rk-Yunan dengesi, Lausanne ve
Montreux antla?malar? ana ?er?evesini baz al?r. Buna g?re Yunanistan, ?anakkale
Bo?az?’na ?ok yak?n olan Bozcaada ve G?k?eada d???ndaki t?m Ege adalar?n?n
sahibi olur. T?rkiye bu durumu kabullenmi?, ad? ge?en antla?malarda da,
1950’lere kadar izledi?i team?l ve gelenekte de bu olguyu ola?an kabul
etmi?tir. Ayn? ?ey K?br?s i?in de s?z konusudur. K?br?s’?n Britanya kolonisi
oldu?u d?nem boyunca Ankara i?in K?br?s diye bir konu olmad?. 1950’lere kadar
d??i?lerinde K?br?s masas? bile yoktu. K?sacas?, Lausanne ve Montreux
rejimleri, T?rkiye’nin s?n?rlar?n? a??k?a ?izdi ve egemenlik-yetki alanlar?n?
belirledi. Mesela Montreux sayesinde T?rkiye Bo?azlar ?zerinde tam egemenlik
yetkileri elde etti.
Uluslararas? antla?malar
bir uzla??d?r. Elbette g?? dengesi veya g?? konstellasyonu ile yak?ndan
ilgilidirler. Asla tam adil bir antla?ma yoktur. ?lkelerin s?n?rlar?
belirlenirken, var olan g?? dengesi ve uluslararas? ortam gibi fakt?rler
belirleyicidir. Mevcut antla?malar ve uygulana gelen team?l hukuku (?rfi hukuk)
?ok a??k. Ege’de Bozcaada ve G?k?eada ile Tav?an Adalar? haricindeki t?m adalar
Yunanistan’a aittir.
Foto?raf | Milli Savunma
Bakanl???
Bu durum 1950’lere kadar
T?rk h?k?metlerince sorun olarak alg?lanmad?. 1950’lerden itibaren K?br?s
sorunu ile beraber, Ankara K?br?s ve Ege ile ilgilenmeye ba?lad?. K?br?s’ta
Rumlar?n ?ngiliz y?netimine kar?? m?cadelesi kar??s?nda, T?rkler ?ngiliz y?netiminin
devam?ndan yana pozisyon ald?. K?br?s anla?mazl??? Ankara’n?n Ege konusunda da
daha aktif bir politika izlemesiyle sonu?land?. T?rkiye K?br?s’a ??kartma
yapt??? 1974’ten itibaren Ege’de askeri varl???n? s?rekli artt?rd?. Yunanistan
da K?br?s ??kartmas? sonras? Ege’deki adalar?n? silahland?rmaya ba?lad?.
Δημοσίευση σχολίου