Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί

«Ο Καίσαρ δεν θα ήταν Λύκος, εάν δεν έβλεπε πως οι Ρωμαίοι είναι πρόβατα» Σαίξπηρ («Ιούλιος Καίσαρ»)

Γράψει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ-Αντγος ε.α. τέως Ευρωβουλευτής

Η Εξωτερική Πολιτική της Τουρκίας, παρου­σιάζει ανέκαθεν το χαρακτηριστικό πως δεν στηρίζεται στον αιφνιδιασμό. Ιδιαίτερα, επί της εποχής του Ερντογάν, διατυπώνει εγκαί­ρως και με σαφήνεια τους στόχους της ώστε να ενημερώσει την διεθνή κοινότητα, σταθμί­ζει τις αντιδράσεις και προχωρεί με αποφασι­στικότητα στην υλοποίησή τους, αδιαφορώ­ντας για τις συνέπειες. Όπως έχει αποδειχθεί στην πράξη, η τακτική αυτή είναι επιτυχημέ­νη και για τον λόγο αυτόν την εφήρμοσε και στην περίπτωση της Αγίας Σοφίας.

Η προκλητική ενέργεια του Ερντογάν, πέραν του ότι παραβίασε κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, απετέλεσε σαφή και ευθεία πρόκλη­ση κατά της χώρας μας. Προσέβαλε το θρη­σκευτικό συναίσθημα των Ελλήνων αλλά και όλων των Χριστιανών της Οικουμένης, ασχέ­τως δόγματος και επεδίωξε να επιβεβαιωθεί η δύναμή του και η υπεροχή της Τουρκίας σε όλα τα επίπεδα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Από την άλλη πλευρά όμως έδινε στην Ελλάδα μία πρώτης τάξεως ευκαι­ρία να αντιδράσει δυναμικά και να επιδιώξει να εξελιχθεί, η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, σε κίνηση μπούμεραγκ για τον Ερντογάν

'ΩΔΙΝΕΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΕΤΕΚΕ ΜΥΝ

Η κυβέρνηση, ορθώς λόγω της φύσεώς του, προσπάθησε να διεθνοποιήσει το θέμα και να μη το περιορίσει στο πλαίσιο μίας ακόμη ελ­ληνοτουρκικής διαμάχης. Όλοι οι Έλληνες, έχοντας υπόψη την μέχρι τώρα δυναμική ρητορική της κυβερνήσεως, θα περίμεναν να καταγγείλει αυτή την τουρκική επιθετικότη­τα, τις παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου να επισημάνει τον κίνδυνο που δημιουργεί η Τουρκία για την παγκόσμια ειρήνη με τις προ­κλητικές ενέργειες της στην Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο και να ζητήσει να ληφθούν πρακτικά και ουσιαστικά μέτρα ενα­ντίον της, προκειμένου να υποχρεωθεί να μεταΒάλει την στάση της.

Δυστυχώς, επλανήθησαν πλάνην οικτράν. Α­ντί όλων των προαναφερθέντων, η κυβέρνη­ση επέλεξε, διά στόματος του Υπουργού Ε­ξωτερικών, την έκφραση μίας σχετικά ήπιας καταγγελίας της Τουρκίας στο Συμβούλιο Ε­ξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ. Ο κ. Δένδιας μάλιστα εξέφρασε την ικανοποίησή του διότι το Συμβούλιο καταδίκασε την Τουρκία για την Αγία Σοφία και την κάλεσε να επανεξετά­σει την απόφασή της! Και όχι μόνον αυτό. Η κυβέρνηση θεωρεί επιτυχία την απόφαση του Συμβουλίου να συντάξει κατάλογο με περαι­τέρω μέτρα, εάν η Τουρκία αυξήσει την παραβατική της συμπεριφορά.

Κατά τα λοιπά, πέρασε στα -ψιλά- η ανακοίνωση του Γερμανού κυβερνητικού εκπροσώ­που ότι το θέμα της Αγίας Σοφίας είναι πολι­τιστικό ζήτημα και δεν άπτεται των πολιτικών σχέσεων ή ακόμη της πολιτικής αντιπαραθέσεως ανάμεσα σε κράτη.

ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ

Όσο κυνικό και αν ακούγεται, πρέπει να συ­νειδητοποιήσουμε ότι, δυστυχώς, η Τουρκία κατέχοντας την Κωνσταντινούπολη, χρησιμο­ποιεί το καθεστώς της Αγίας Σοφίας, σύμφω­να με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της. Αυτό έκανε στο παρελθόν, αυτό κάνει και σήμερα. Εάν θέλαμε να προλάβουμε τις εξελίξεις, η κυβέρνηση όφειλε, την στιγμή κατά την οποία γνώριζε τις προθέσεις του Ερντογάν, να προετοιμάσει και να αναγγείλει την δημιουργία ενός «ισοδυνάμου τετελεσμέ­νου». Αυτό ήταν δυνατόν να επιτευχθεί με κάποια από τις ακόλουθες ενέργειες:

Η κυβέρνηση θα έπρεπε να αποδεσμευθεί ά­μεσα και επ' αόριστον από την υποχρέωση να κατασκευάσει τέμενος στην Αθήνα. Ταυτό­χρονα θα έπρεπε να κλείσει όλα τα τζαμιά που ανέχεται να λειτουργούν παράνομα στην Αθήνα αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδος.

Θα έπρεπε να προειδοποιήσει πως όφειλε να αναλάβει εκστρατεία τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό ώστε να πείσει όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και όλους τους Χριστια­νούς της υφηλίου να μη πηγαίνουν ως τουρί­στες την Τουρκία ή, εάν μεταβαίνουν εκεί, να μην επισκέπτονται τον ναό της Αγίας Σοφίας.

Η Ελλάδα είχε την δυνατότητα να εκμεταλλευθεί την οργή και την αγανάκτηση που προκάλεσε στους Χριστιανούς όλου του κό­σμου η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, να επισημάνει τους κινδύνους που αντιμετω­πίζουν οι χριστιανικές χώρες από την εξάπλωση του εξτρεμιστικού Ισλάμ και να ζητή­σει από τις κυβερνήσεις να λάβουν συγκεκρι­μένα μέτρα, για τον περιορισμό της τουρκι­κής επιθετικότητος.

Επί πλέον, είχε την ευκαιρία να απαιτήσει από την Τουρκία να κλείσει το Προξενείο της Κομοτηνής, το οποίο, ως γνωστόν, αποτελεί κέντρο ανθελληνικής προπαγάνδας στην Θράκη. Θα μπορούσε επίσης η κυβέρνηση να αποδεχθεί την πρόταση του Υπουργού Αγρο­τικής Αναπτύξεως, για μετατροπή της οικίας του Κεμάλ στην Θεσσαλονίκη, σε Μουσείο Μνήμης των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ποντίων.

Μπορούσε ακόμη να απειλήσει την ΕΕ με ά­σκηση βέτο στην χρηματοδότηση της Τουρ­κίας, καθώς επίσης και σε οποιαδήποτε σκέ­ψη για επανέναρξη των συνομιλιών σχετικά με την Τελωνειακή Ένωση της Τουρκίας με την ΕΕ.

Ήταν μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την χώρα μας να αυστηριοποιήσει τους ελέγχους στα αεροσκάφη και τα πλοία τα οποία μετα­φέρουν ενισχύσεις στους Τούρκους μισθοφό­ρους στην Λιβύη.

Θα έπρεπε η κυβέρνηση να είχε ενεργοποιή­σει την Ελληνική Ομογένεια στις ΗΠΑ, να ασκήσει πιέσεις σε όλους τους Αμερικανούς πολιτικούς (Ρεπουμπλικανούς και Δημοκρατι­κούς) ώστε να καταδικάσουν την απόφαση του Ερντογάν και να τον υποχρεώσουν να μην την υλοποιήσει. Η συγκυρία για μία τέ­τοια ενέργεια είναι θετική λόγω των προεδρι­κών εκλογών του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ.

Αγία Σοφία είναι Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτι­στικής Κληρονομιάς. Το καθεστώς του δεν επιτρέπεται να μεταβληθεί, χωρίς την έγκρι­ση της Επιτροπής Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Η μετατροπή της επομένως σε τζαμί, είναι παράνομη ενέργεια για την οποία η κυβέρνη­ση είχε υποχρέωση να καταγγείλει την Τουρκία στην UNESCO. Επιπλέον έπρεπε να απαιτήσει από την UNESCO να παύσει άμεσα την χρηματοδότηση της Τουρκίας για την συ­ντήρηση και την διατήρηση του ναού. Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν οι Τούρκοι, λόγω του μίσους από το οποίο διακατέχονται για κάθε τι το ελληνικό, προβαίνουν στην απο­τρόπαια πράξη της τυφλώσεως των ψηφιδω­τών εικόνων του ναού. Όφειλε επίσης η κυβέρνηση να υπενθυμίσει στην διεθνή κοινή γνώμη ότι την ίδια στάση τήρησαν οι Τούρκοι το 1974, κατά την εισβολή τους στην Κύπρο, όπου βεβήλωσαν τους χριστιανικούς ναούς, στα κατεχόμενα.

ΉΤΤΑ, Ή ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Στην διεθνή πολιτική σκηνή, όταν μία χώρα δεν εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που τις δί­νονται για να προστατεύσει τα συμφέροντα της, μοιραίως, ηττάται. Αυτό δυστυχώς συνέ­βη και με την περίπτωση της Αγίας Σοφίας.

Αντί να αντιδράσουμε με σθένος στην προ­σβολή της Τουρκίας και να αποτρέψουμε την υλοποίηση του σχεδίου του Ερντογάν, αρκεσθήκαμε στο να εξασφαλίσουμε την φραστι­κή μόνο υποστήριξη των θέσεών μας και την καταδίκη της Τουρκίας, παίζοντας ουσιαστι­κά το παιγνίδι της.

Η Γερμανία που ασκεί αυτό το εξάμηνο την προεδρία της ΕΕ, επιδιώκει να μην υπάρχουν προβλήματα και εντάσεις μεταξύ των κρατών μελών και μεταξύ αυτών και της Τουρκίας. Εφόσον δεν υψώσαμε τους τόνους της αντιπαραθέσεως με την Τουρκία, θα μας ζητήσει να συνδιαλλαγούμε και να αποδεχθούμε, ουσιαστικά, τα τετελεσμένα, ίσως και ακόμη χειρότερα.

Οι ΗΠΑ Βρίσκονται σε προεκλογική περίοδο και, εάν δεν πιεσθούν οι πολιτικοί από τους Ελληνοαμερικανούς, δεν έχουν λόγο να εμπλακούν ενεργά στο θέμα.

Η Ρωσία, παρά την αγανάκτηση του Ορθο­δόξου λαού της, δεν έχει ιδιαίτερο λόγο να δυσαρεστήσει τον Τούρκο πρόεδρο. Άλλωστε η Ελλάδα, στα πλαίσια της ΕΕ, ψηφίζει, χωρίς αντιρρήσεις, τις κυρώσεις εναντίον της. Στο θέμα της Λιβύης, όπου η στάση της Ρωσίας εξυπηρετεί τα συμφέροντά μας, η Ελλάδα δεν δείχνει διάθεση να την προσεγγίσει. Επί πλέ­ον, είναι ενοχλημένη από την στάση που τή­ρησε η χώρα μας και το Οικουμενικό Πατρι­αρχείο στο θέμα της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Η Γαλλία, εξυπηρετείται και αυτή από την όχι δυναμική αντίδρασή μας καθόσον, δεν έχει λόγο να προκαλέσει τα εκατομμύρια των ε­ξτρεμιστών Μουσουλμάνων που ζουν στην χώρα της.

Είναι δύσκολο επίσης να ελπίζουμε στην υπο­στήριξη της Κίνας, όταν δημιουργούμε προ­σκόμματα στις κινέζικες επενδύσεις στην Ελλάδα.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Όπως όλοι γνωρίζουμε, η χώρα μας, με την υπογραφή των Μνημονίων, παραχώρησε με­γάλο μέρος της εθνικής κυριαρχίας της στους δανειστές και ουσιαστικά έχει μετατραπεί σε υποχείριο της Γερμανίας. Η απαράδεκτη ό­μως αυτή κατάσταση δεν μας παρέχει το άλλοθι για να μην υποστηρίζουμε τα εθνικά μας δίκαια. Ακόμη και οι πλέον αδιάφοροι και αφελείς, οφείλουν να συνειδητοποιήσουν πως η μόνη γλώσσα που αντιλαμβάνονται οι Τούρκοι, είναι η γλώσσα της ισχύος και σε αυτή πρέπει να τους μιλάμε, εάν θέλουμε να διατηρήσουμε την εθνική μας αξιοπρέπεια και να ανασχέσουμε την προσβλητική και επικίν­δυνη επιθετικότητά τους. Εάν δεν το κάνουμε αυτό, η Τουρκία θα πραγματοποιεί τις επι­διώξεις της και θα σχεδιάζει το επόμενο πλήγμα εναντίον μας.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας, τα Σώματα Ασφα­λείας και ο ελληνικός λαός δεν φοβούνται την Τουρκία και τους Τούρκους. Το αποδεικνύουν καθημερινά και το πιστοποίησαν τον Μάρτιο στον Έβρο. Είναι συνεπώς απαράδε­κτο να τους φοβάται η εκάστοτε ελληνική κυ­βέρνηση και να επιδεικνύει ηττοπαθή συμπε­ριφορά, αποδεχομένη προτάσεις Συμβούλων της περί μειωμένης ισχύος ΑΟΖ των νήσων και άλλα παρόμοια και εθνικά ανεπίτρεπτα. Διότι τότε τι νόημα έχουν οι οικονομικές θυσίες στις οποίες υποβάλλεται ο ελληνικός λαός ώστε να διατηρηθεί το υψηλό επίπεδο του αξιομάχου των Ενόπλων Δυνάμεων, όταν δεν αντιμετωπίζουμε σθεναρά τις επεκτατικές βλέψεις των Τούρκων; Τι είδους αποτροπή ισχυριζόμασθε ότι έχουμε επιτύχει, όταν δεν επιδεικνύουμε, σε κάθε περίπτωση, την απαιτουμένη αποφασιστικότητα να την χρησιμο­ποιήσουμε και δίνουμε στον Ερντογάν το δι­καίωμα να μας ειρωνεύεται και να μας απει­λεί να μη τολμήσουμε να συγκρουσθούμε με την Τουρκία διότι θα το μετανιώσουμε; Τι μή­νυμα δίνουμε όταν αφήνουμε να εννοηθεί ότι περιμένουμε από τους συμμάχους μας να κά­νουν εκείνο το οποίο οφείλουμε να κάνουμε εμείς;

Χάσαμε την ευκαιρία να ενεργήσουμε με τρό­πο που θα προκαλούσε επιπτώσεις στην Τουρκία και οι συνέπειές του θα ήταν αισθη­τές στον τουρκικό λαό. Τότε ο Ερντογάν θα υποχρεωνόταν να είναι λιγότερο επιθετικός και αδιάλλακτος. Στο σημείο αυτό υπενθυμί­ζω πως όσο οι Τούρκοι κρατούσαν παράνομα τους δύο Έλληνες Στρατιωτικούς, οι Θρακιώτες και κυρίως οι Εβρίτες, προς τιμή τους, μποϋκοτάρισαν, επί σειρά μηνών, την αγορά της Αδριανουπόλεως και την υποχρέωσαν να καταρρεύσει. Με ανάλογη συμπεριφορά από την κυβέρνηση, η τουρκική κοινωνία θα αντιληφθεί τις συνέπειες που θα υποστεί εάν, εξ αιτίας της αφροσύνης του Ερντογάν, υποχρε­ωθεί να αντιμετωπίσει τους Έλληνες όχι μόνον οικονομικά αλλά και στρατιωτικά.

Μόνο με πυγμή και επίδειξη της ισχύος που διαθέτουμε και της αποφάσεώς μας να την χρησιμοποιήσουμε, θα αποτρέψουμε την Τουρκία από του να μας απειλεί, να ορέγεται την ελληνική ΑΟΖ και να προετοιμάζεται για γεωτρήσεις στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Η κυβέρνηση, επί του παρόντος, τηρεί την ενδεδειγμένη στάση. Όλοι οι Έλληνες εύχονται αυτή να παραμείνει αμετάβλητη. Η παρούσα συγκυρία κάνει εντυπωσιακά επίκαιρη την φράση που είπε ο Τσώρτσιλ μετά την υπο­γραφή της Συμφωνίας του Μονάχου(1938) μεταξύ Τσάμπερλαιν και Χίτλερ « Η κυβέρνη­ση είχε να επιλέξει μεταξύ πολέμου καί ντρο­πής. Επέλεξαν την ντροπή. Θα έχουν επίσης και τον πόλεμο».

(ΣΤΟΧΟΣ-16/07/2020)