Γράφει η Ειρήνη Μαρούπα*

Το 2011 οι Δυτικές συμμαχικές δυνά­μεις αποφάσισαν τη δολοφονία του Καντάφι και τη διάλυση της Λιβύης, για να φέρουν «την ελευθερία και τη δημοκρα­τία» και να καταστρέψουν, ανεπιστρεπτί, την ευημερία ενός ανεξάρτητου, κυρίαρ­χου κράτους και των κατοίκων του.

Η αφορμή για την «Αραβική Άνοιξη» - όπως ονόμασαν τις παράνομες πολεμικές εκστρατείες σε κυρίαρχα αυτοδύναμα κρά­τη της Ασίας και της Αφρικής (Ιράκ, Συρία, Αίγυπτο, Τυνησία και Λιβύη- δόθηκε όταν ο Καντάφι πρότεινε στον Αραβικό Σύνδεσμο να δημιουργήσουν μια παναφρικανική τρά­πεζα (στα πρότυπα του ΔΝΤ και της Παγκό­σμιας Τράπεζας), η οποία θα χρηματοδο­τούσε άτοκα τα φτωχά αφρικανικά κράτη με καινούργιο, δικό τους νόμισμα, το χρυ­σό δηνάριο (πραγματικό νόμισμα σε χρυσό και όχι ένα κομμάτι χαρτί που βασίζει την αξία του μόνο στο ότι το πιστεύουμε!).

Στην τράπεζα αυτήν θα μετακινούνταν οι τεράστιες αποταμιεύσεις των πετρελαι­οπαραγωγών, πάμπλουτων αραβικών κρα­τών, τα οποία έως τότε παρέμεναν στην Τράπεζα Διεθνών Διευθετήσεων (Bank for International Settlements: κεντρική τρά­πεζα των κεντρικών τραπεζών όλων των κρατών, που η λεγόμενη «κεντρική» τους τράπεζα στην πραγματικότητα δεν τους ανήκει). Το δολάριο θα αποδυναμωνόταν ως παγκόσμιο αποταμιευτικό νόμισμα, κα­θώς επίσης και η γενικότερη σύλληψη του χαρτονομίσματος - ότι, δηλαδή, μπορεί ένα χαρτί να έχει αληθινή αξία χωρίς να έχει αν­τίκρισμα σε χρυσό!

Ο Αμερικανός στρατηγός Wesley Clark επικεφαλής του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, αποκάλυψε ότι το 2001 -λί­γες μέρες πριν και μετά την καταστροφή των Δίδυμων Πύργων- πληροφορήθηκε στο Πεντάγωνο πως οι ΗΠΑ σκόπευαν να ξεκινήσουν πολέμους στο Ιράκ, τη Συρία, τον Λίβανο, τη Σομαλία, το Σουδάν, το Ιράν και τη Λιβύη - για άγνωστους κι ΑΚΑΤΑΝΟΗ­ΤΟΥΣ στους Αμερικανούς στρατιωτικούς λόγους! Το κοινό σημείο των κρατών αυτών ήταν ότι οι κεντρικές τους τράπεζες δεν ελέγχονταν από την BIS των Ρότσιλντ και Ροκφέλερ. Συμμετέχοντες στην επεισοδια­κή εκείνη συνεδρίαση του Αραβικού Συνδέ­σμου, είχαν απαντήσει τότε στον Καντάφι: «Είσαι ήδη νεκρός και δεν το ξέρεις»!

Μετά την τηλεοπτική εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν και του Μπιν Λάντεν, η Χίλαρι Κλίντον, υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, εσχάτως γνωστή για τις συχνές επισκέψεις της στο νησί Επστάιν, όπου σύχναζαν παιδόφιλοι, πανηγύρισε το 2011 την εκτέλε­ση Καντάφι...

Με λίγα λόγια, κάποια κράτη θεωρούν νόμιμο, θεμιτό και «δίκαιο» να καταστρέ­φουν άλλες χώρες και να εξαφανίζουν λα­ούς, μόνο και μόνο επειδή έχουν την ισχύ να το κάνουν και θέλουν να την επεκτεί­νουν περισσότερο! («Ο δυνατός προχωράει όσο του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύ­ναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυ­ναμία του», Θουκυδίδης.)

Τον πόλεμο στη Βεγγάζη της Λιβύης ξε­κίνησαν στο χερσαίο πεδίο στρατολογημένοι της Αλ Κάιντα. Την επικοινωνία της ΥΠ.ΕΞ. ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον μάς αποκάλυ­ψαν τα Wikileaks του Julian Assange, δί­νοντας στη δημοσιότητα τα mail της. Συγ­χρόνως, οι Δυτικοί σύμμαχοι προέβαιναν σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς!

Το 2014 είχαν εγκατασταθεί 3-4 κυβερ­νήσεις στη Λιβύη, ξένες για τον λιβυκό λαό, που πολεμούσε εναντίον των κατακτητών του. 0 εθνικοαπελευθερωτικος αυ­τός πόλεμος χαρακτηρίζεται ψευδεπίγρα­φα «εμφύλιος»! 0 ΟΗΕ ανέθεσε τον Δεκέμ­βριο του 2015 στον τουρκογενή Σάρατζ τον σχηματισμό κυβέρνησης (κατ’ ευφημι­σμόν) εθνικής σωτηρίας, ως δήθεν αποτέ­λεσμα πολιτικής συμφωνίας των αντιμαχόμενων πλευρών στη Λιβύη. Ο λιβυκός λαός και οι Ένοπλες Δυνάμεις του διαφώνησαν εξ αρχής και πολέμησαν αποφασιστικά την τουρκόδουλη κυβέρνηση που τους επιβλή­θηκε παράνομα.

Η θητεία της δοτής κυβέρνησης Σά­ρατζ ήταν 18μηνη, αλλά την παρέτεινε μόνος του επ’ αόριστον (όπως πρό­σφατα έγινε μετά το πραξικόπημα στη Βο­λιβία)!

0 Σάρατζ εξυπηρετεί τουρκικά συμφέ­ροντα στη Λιβύη. Τύποις είναι κυβερνήτης της - η εξουσία του περιορίζεται στην Τρί­πολη.

Η Τουρκία, ως διεθνής πλέον γεωπολιτι­κός παίκτης, επενέβη στρατιωτικά στην εμπόλεμη κατάσταση, προκειμένου να επε­κτείνει εδαφικά την εξουσία Σάρατζ και να καταστήσει τη Λιβύη δορυφόρο της. Κατα­σκεύασε στρατιωτικές βάσεις της σε λιβυκά εδάφη για τον σκοπό αυτόν.

Εκτός Τρίπολης, τη διακυβέρνηση ασκεί το λιβυκό Κοινοβούλιο με την ένοπλη στήριξη του εθνικοαπελευθερωτικού στρατού της Λιβύης, υπό την ηγεσία του ελληνοεκπαιδευθέντος Χαλίφα Χαφτάρ.

0 στρατάρχης Χαφτάρ -στενός συνεργά­της του άλλοτε παντοδύναμου Καντάφι- ελέγχει ολόκληρη την πετρελαιοπαραγωγό έρημο της Κεντρικής και της Βορειοανατο­λικής Λιβύης, έως τον Κόλπο της Σύρτης - με τη στήριξη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Σαουδικής Αραβίας και της Ρωσίας, που τον ενισχύουν στρατιωτικά. Πρόσφατα η Γαλλία κατέστρεψε αεροπορι­κώς την τουρκική στρατιωτική βάση (αντι­αεροπορικών) Al Watiya.

Στις αρχές του 2020, ο Αιγύπτιος πρό­εδρος Αλ Σισι, εχθρός της Τουρκίας, διεμήνυσε ότι συγκεντρώνει στρατεύματα στα αιγυπτιολιβυκά σύνορα υπέρ του Χα­φτάρ, διότι η τουρκική κατάληψη της Σύρ­της θα απειλήσει στρατηγικά την Αίγυπτο και το καθεστώς του. Στις 13 Ιουλίου, ο στρατάρχης Χαφτάρ κάλεσε επίσημα την Αίγυπτο να εμπλακεί στρατιωτικά στη Λι­βύη. Η πολεμική γιγάντωση είναι προ των πυλών. Όλοι οι διεθνείς και περιφερειακοί γεωπολιτικοί παίκτες τρέχουν να αυξή­σουν την ισχύ τους, αρπάζοντας κομμάτια της Λιβύης: ΗΠΑ, Τουρκία, Κατάρ από τη μια, Γαλλία, ΗΑΕ, Σαουδική Αραβία, Ρω­σία, Αίγυπτος από την άλλη.

Η Τουρκία επεκτάθηκε στο Ιράκ, στη Συ­ρία, στη Σομαλία και στη Λιβύη. Στην Ελλάδα και την Κύπρο κτίζει βήμα - βήμα κυ­ριαρχικά δικαιώματα. Μόνο γειτονικά κρά­τη, όπως η Αίγυπτος και η Ελλάδα, νομιμο­ποιούνται να παρέμβουν στην εμπόλεμη Λι­βύη, για να αποσοβήσουν κίνδυνο επέκτα­σης της πολεμικής φωτιάς. Η Αίγυπτος το πράττει.

Το ελληνικό κράτος παρακολουθεί αμέ­τοχο τον πόλεμο που συμβαίνει στην αυλή του. Σαν να μην υπάρχει...

Ιδού η Ρόδος!

* Ποινικολόγος

(ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ-18/07/2020)

Γράψε ένα σχόλιο

Νεότερη Παλαιότερη