Tου Μανώλη Κοττάκη
ΤΟ
ΕΙΠΕ
κάποτε ό Γεράσιμος Άρσένης στήν Λούκα Κατσέλη: «Σε αύτό τόν τόπο, πρωθυπουργός
θές νά γίνεις, άρχηγός θές νά γίνεις, Αρχιεπίσκοπος θές νά γίνεις, δέν πας
μπροστά άν δέν σέ κρατούν άπό κάπου»! Είχε άπόλυτο δίκιο. Οί περισσότεροι πού
άνέβηκαν στήν άρχή ήταν «χαρτογραφημένοι» άπό τούς έξω, ήξεραν σέ ποιόν φορολογικό
παράδεισο είχαν καί τήν τελευταία off shore! Καί ένας-δύο πού «ξέφυγαν» καί δέν τούς πήραν είδηση,
άκόμη καταδιώκονται! Αύτό πού δέν είχε όμως φανταστεί ποτέ του ό άκαμπτος
Κεφαλονίτης οικονομολόγος ήταν ή... πλανητική διάσταση τού δόγματός του.
Ό Ντόναλντ Τράμπ άνεξαρτήτως
τής συμπάθειας ή τής άντιπάθειας πού τρέφει κανείς πρός τό πρόσωπό του, είναι ό
πρώτος Πρόεδρος στήν ιστορία τών ΗΠΑ μετά άπό χρόνια (ό προηγούμενος ήταν ό
Κέννεντυ καί ξέρουμε πού βρίσκεται) ό όποιος λόγω τής μεγάλης οικονομικής του
έπιφάνειας δέν έλέγχεται άπό τό οικονομικό, τό στρατιωτικό καί τό διπλωματικό
κατεστημένο τών ΗΠΑ. Τά άληθινά άφεντικά τής χώρας. Μέ συνέπεια άπό τήν έκλογή
του καί μετά (γιά νά είμαστε άπολύτως ακριβείς, πριν άπό τήν ορκωμοσία του,
τότε έγινε ή πρώτη διαδήλωση έναντίον του!) νά άρχίσει ή παρασκηνιακή
ύπονόμευσή του. Μέ κινητοποιήσεις, μέ πρέσβεις καί στελέχη τής CIA πού κατέθεσαν έναντίον του, μέ ρόζ
ιστορίες, μέ κατά παραγγελία βιβλία, μέ ψευδομάρτυρες, μέ δηλώσεις ήθοποιών, μέ
κατηγορίες πώς είναι μαριονέττα τού Πούτιν, άκόμη καί μέ άπόπειρα καθαίρεσής
του (impeachment).
Όσα συνέβησαν στήν Ούάσιγκτων τά τέσσερα τελευταία χρόνια δέν είναι απλώς έπιβοηθητικά
γιά νά καταλάβουμε τίς αιτίες πού οί ΗΠΑ έχασαν δύναμη στόν πλανήτη, δέν
γίνονται σεβαστές στόν κόσμο όσο παλαιά (δείτε πόσο άπαξιωτικά άπευθύνεται
δημοσίως ό Ρώσσος πρέσβυς Μάσλωβ στόν Αμερικανό ομόλογό του Πάυατ στήν
Αθήνα/δείτε πώς Ρωσσία - Τουρκία διαμοιράζονται τήν Λιβύη έρήμην τών ΗΠΑ!) καί
έν τέλει οδηγούνται μέ μαθηματική βεβαιότητα στόν Εμφύλιο καί στήν παρακμή.
Είναι καί καταλυτικά γιά νά συνειδητοποιήσουμε κάτι παραπάνω: γιατί ό σύγχρονος
καπιταλισμός καί ή ιδεολογία τοϋ νεοφιλελευθερισμού δέν παράγουν πλέον τόν
πλούτο πού παρήγαγαν καί δέν προκαλούν τήν έλξη πού προκαλούσαν. Ή άλήθεια
είναι άπλή. Άλλαξαν τά ύποκείμενα του δικαίου. Ή κρατική ισχύς μετά τό «Τέλος
τής Ιστορίας» άρχισε νά μεταβιβάζεται στόν ιδιωτικό τομέα. Σταδιακά ό ιδιώτης
καί τά παράγωγά του ύποκατέστησαν πλήρως τό κράτος. Τήν Άρχή. Σταδιακά ό
ιδιώτης ένέταξε στά μισθολόγιά του κρατικούς άξιωματούχους. Σταδιακά οί managers στρογγυλοκάθισαν στίς
καρέκλες τών πολιτικών.
Σταδιακά, τέλος, ή Δύση
σταμάτησε νά παράγει καί άφησε τήν παγκοσμιοποίηση νά έργάζεται ύπέρ αύτής,
νομίζοντας ότι ή κεκτημένη ταχύτης καί ό... «άήρ» ό κοπανιστός αρκούν. Κάπως
έτσι φθάσαμε σήμερα στό σημείο νά κυβερνούν κυριολεκτικά τόν κόσμο οι ΜΚΟ, ό
Σόρος, ό Γκαίητς, οί τράπεζες. Ιδιώτες καί ιδιωτικές έπιχειρήσεις χωρίς λαϊκή
νομιμοποίηση. Ακόμη καί τά κράτη πού άντέστησαν στήν άρχή όπως ή Γερμανία τής όποιας
οί κυβερνήσεις είχαν στρατολογήσει τις έπιχειρήσεις ώς «έθνικούς πρωταθλητές»
(Siemens, Novartis, Deutsche Bank) στήν ύπηρεσία τού δημοσίου συμφέροντος,
τώρα πού ξεσπά ή κρίση βλέπουν νά τραβιέται τό χαλί κάτω άπό τά πόδια τους. Έτσι
ζούμε τό έκπληκτικό. Παγκόσμιος Υπουργός Υγείας νά είναι ό Μπίλ Γκαίητς ό
όποιος έξαγόρασε μαζί μέ τούς Κινέζους τόν Παγκόσμιο Όργανισμό Υγείας καί πέταξε
έξω άπό αύτόν -ένας ιδιώτης!-τήν χώρα του. Τίς ΗΠΑ. Έτσι βλέπουμε τόν Τζώρτζ
Σόρος νά έχει διοριστεί παγκόσμιος Υπουργός Οικονομικών καί Μετανάστευσης.
Εκείνος σόρταρε τά ελληνικά ομόλογα τό 2010 γιά νά πλήξει τό εύρώ -άποκαλύπτει
πολλά ή Λόυκα στό τελευταίο βιβλίο της. Εκείνος κάνει μπίζνες μέ τόν άνθρώπινο
πόνο. Νοικιάζει μέσω τών ΜΚΟ άκίνητα γιά μετανάστες στήν Αθήνα καί μάλιστα τά
άκίνητα ποίων, εύρωβουλευτών τής ύποτιθέμενης ελληνικής Αριστεράς."Ετσι
βλέπουμε τόν τουρκικής καταγωγής οικονομολόγο ύφυπουργό τού Σόρος Νουριέλ
Ρουμπινί-κάνουν διακοπές μαζί κάθε καλοκαίρι- νά δηλώνει ότι όσοι έξεγείρονται
γιά τήν δολοφονία τοΰ μαύρου στήν Μιννεάπολη τό κάνουν όχι γιά νά καταδικάσουν
μόνο τόν ρατσισμό άλλά καί έπειδή είναι άνεργοι! "Ετσι φθάσαμε ό άγαπημένος
νομπελίστας του Γιώργου Παπανδρέου Τζόζεφ Στίγκλιτς ό όποιος έπέμενε νά
γυρίσουμε στήν δραχμή τό 2010 (καί είχε οδηγήσει τήν τότε κυβέρνηση νά ψάχνει
τό έργοστάσιο τοΰ Σαλίνας στό Μεξικό πού κόβει νομίσματα) νά κάνει άκριβώς τό
ίδιο παιχνίδι μέσα στήν χώρα του.
Τό ωραίο μέ αύτή τήν παρέα
πού κάνει χρόνια τώρα πρόβες σέ όλο τόν κόσμο (θυμάστε πώς άρχισε ό Δεκέμβριος
του 2008 στήν Ελλάδα; Μέ έναν άστυνομικό καί μέ χιλιάδες αύθόρμητους πού
διαμαρτύρονταν γιά τήν άνεργία/θυμάστε πώς άρχισε ή «πορτοκαλί έπανάσταση» στήν
Ούκρανία;) είναι ότι λέει τά ’ίδια παντού. Το modus operandi της
είναι τό ϊδιο. Ή ομάδα αύτή τών ιδιωτών καί τών έπί μέρους συνιστωσών της πού
έχουν διαβρώσει τόν κρατικό μηχανισμό στίς ΗΠΑ καί άλλοΰ, πασχίζει νά
διατηρήσει τήν ισχύ τής Αμερικής καί τών δορυφόρων της ώς πλανητικής δύναμης μέ
καταστροφικό παιχνίδι στίς διεθνείς σχέσεις καί μέ άμιγώς κερδοσκοπικό παιχνίδι
στήν οικονομία. Όπου ή Αμερική τής πάλαι ποτέ τεχνολογικής πρωτοπορίας
ύστερεΐ, ή άπάντηση δέν είναι ή άνακάλυψη νέων προηγμένων συστημάτων πρός
ύπερκερασμό τών άνταγωνιστών. Ή άπάντηση είναι ή άποσταθερο- ποίηση τών
άντιπάλων της, ή πτώση τών ανυπάκουων, ή «εκλογή» τών πειθαρχημένων καί τό
παιχνίδι τής καθυστέρησης. Είτε πρόκειται γιά τό 56, είτε γιά τό φυσικό
άέριο, είτε γιά έξοπλισμούς, ...ή στρατηγική τής Χίλλαρυ, τοΰ Μπάιντεν, τού
Όμπάμα καί τών όπισθεν κρυπτόμενων αύτών Γ καίητς, Σόρος κ.λπ., είναι μία:
Ανατρέψατε τούς μή ελεγχόμενους καί μοχλεύσατε τά νομίσματα. Τό έκαναν στήν
Ελλάδα τό 2008, στήν Ιταλία τό 2011, στην Τουρκία τό 2016, στήν Ούγγαρία τό
2018, τώρα τό κάνουν καί στήν ίδια τους τήν χώρα. Ό Τράμπ είναι στόχος άπό τό
2016 γιατί είναι τό κακό σπυρί πού προσπάθησε νά άνακτήσει στό όνομα του
κράτους τήν ισχύ πού αύτό έχασε τίς προηγούμενους δεκαετίες πρός τούς ιδιώτες.
Ό Τράμπ είναι τό κακό σπυρί γιατί χάλασε συμφωνίες άπό τίς όποιες θά ώφελεΐτο
τό κατεστημένο τής χώρας του καί θά ζημιωνόταν ή ίδια του ή χώρα. Τό κράτος, οί
έργαζόμενοι, ή μεσαία τάξη. Ό Τράμπ είναι τό κακό σπυρί γιατί μέ τήν
συνδυασμένη πολιτική τοΰ κοινωνικού φιλελευθερισμού καί τοΰ κρατισμοΰ (βασικά
ύποδείγματα ό Λούντβιχ Έρχαρτ, ό Κόνραντ Άντενάουερ καί ό Κωνσταντίνος
Καραμανλής) κατέρριψε καί τόν άνε- ξέλεγκτο νεοφιλελευθερισμό καί τόν δογματικό
κρατισμό. Καί διακήρυξε ότι μόνο μέ τήν άποτελεσματική συνεργασία κράτους -
άγοράς μέ τό κράτος «άφεντικό» μπορεί νά πάει ό κόσμος παρακάτω. Ό Τράμπ είναι
τό κακό σπυρί γιατί είναι ό πρώτος Πρόεδρος τών ΗΠΑ μετά άπό χρόνια πού δέν
έλέγχεται καί δέν είναι άχυράνθρωπος. Δέν είναι τοποτηρητής συμφερόντων.
Προσωπικά δέν τόν συμπαθώ, τό μπρουτάλ «φυζίκ» του μέ απωθεί. Δέν μέ έμπνέει.
Αλλά γνωρίζω άριστα ότι ή μάχη γιά τήν έκθρόνισή του ή μή θά ορίσει τό μέλλον
τού καπιταλισμού ώς οικονομικού συστήματος γιά τά επόμενα χρόνια. Καί βεβαίως
θά σφραγίσει τήν Αμερική ή όποια είναι βαθιά διχασμένη άνάμεσα στούς
προνομιούχους καί τούς μή προνομιούχους. Γιά νά δούμε λοιπόν! Θά δικαιωθεί ή θά
διαψευστεί ό Άρσένης στίς επικείμενες Προεδρικές εκλογές; Στήν Εύρώπη τό
σύστημα έδειξε ότι έχει μεγάλες άντοχές καί άντεπιτίθεται. Στίς ΗΠΑ, θά δούμε.
(ΕΣΤΙΑ-03/06/2020)
Δημοσίευση σχολίου