Οι πειρατές της Μεσογείου

Είναι δύσκολο στην Τουρκία, ακόμα και στον 21ο αιώνα, να επι­διώξει ειρηνική συνεννόηση με τους γείτονες της χωρίς να επιβά­λει τους όρους που υπαγορεύει.

Επιμένοντας σε επιθετική πρακτική στην Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία προχώρησε πρόσφατα στη δι­εξαγωγή αεροναυτικής άσκησης μεταξύ Κρήτης και Λιβύης, χωρίς να παραλείψει να ακολουθήσει και εκεί την οικεία της τακτική των παραβιάσεων του ελληνικού Εναέριου χώρου. Ενοχλημένη από τη συνεργασία Ελλά­δας, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου, σπεύδει να δημιουρ­γήσει δικαίωμα ΑΟΖ, φτάνοντας μέχρι τον Νότο της Κρήτης. Προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα, στε­ρώντας, όπως νομίζει, από την Ελλάδα το δικαίωμα ενερ­γειακής σύμπραξης με άλλα κράτη της Ανατολικής Με­σογείου. Και ενδύει με μανδύα νομιμότητας τις καταφα­νώς αντίθετες με το διεθνές δίκαιο κινήσεις της, με τον Ταγίπ Ερντογάν να διακηρύσσει ότι «η Τουρκία θα εξα­κολουθήσει να ανατρέπει τις μεθοδεύσεις τρίτων στη Μεσόγειο, αντλώντας τη δύναμή της από το διεθνές δί­καιο». Επικίνδυνοι σχεδιασμοί για την ασφάλεια της πε­ριοχής, όπου η τουρκική στρατιωτική παρουσία κάθε άλλο παρά εχέγγυα για την ειρήνη παρουσιάζει.

Στη Συρία, ευνοούμενη από τον «φίλο» Πούτιν, κατορ­θώνει με εισβολή να «βάλει το πόδι στην πόρτα» και να πετύχει τμήμα έστω της επιδίωξής της για μια μεγάλη «ζώνη ασφαλείας». Μια περιοχή που ασφαλώς θα χρη­σιμοποιήσει ως εφαλτήριο για μελλοντικές δράσεις της στον ευρύτερο χώρο. Στη Λιβύη παραβιάζει το εμπάργκο όπλων που η ίδια συνυπέγραψε και ενισχύει τον ενεργούμενό της, Φαγιέζ αλ Σάρατζ, αποβλέποντας στην πα­ρουσία της στο λιβυκό έδαφος και στην άσκηση κυριαρ­χικών δικαιωμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο. Και, πα­ράλληλα, εξακολουθεί να βιάζει τη νομιμότητα στο Αιγαίο, προκαλώντας αδιάλειπτα την Ελλάδα με υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά, με πολύ μεγάλο τον κίνδυνο ακραίων εξελίξεων.

Τυχαία, ίσως, η επιλογή της Άγκυρας να δώσει ονόματα πειρατών στα δύο ερευνητικά της πλοία, το «Barbaros Hayrettin Pasa» και το «Orus Reis», χαρακτηριστική όμως των προθέσεών της να συμπεριφέρεται ως πειρατής στη Μεσόγειο, επιχειρώ­ντας καταπατήσεις δικαιωμάτων τρίτων.

Είναι δύσκολο στην Τουρκία, ακόμα και στον 21ο αιώνα, να επιδιώξει ειρηνική συνεννόηση με τους γείτονές της χωρίς να επιβάλει τους όρους που υπαγορεύ­ει. Εξακολουθεί και σήμερα που η οικονομία της κλυδω­νίζεται και που λίγες είναι οι εσωτερικές και οι εξωτερικές της επιτυχίες, να θέλει να συντηρήσει την εικόνα του ισχυρού κράτους που τόσο γοητεύει το εκλογικό κοινό του Ερντογάν αλλά και τόσο συγκινεί πολλούς στη Δύση που εξακολουθούν να θεωρούν τη χώρα του «φερέγγυο σύμμαχο». Αν αυτό εξακολουθήσει να συμβαίνει, η Άγκυρα θα εκπλήξει και πάλι αρνητικά τις δυτικές πρωτεύουσες με πρωτοβουλίες που θα πλήξουν όχι μόνο τα συμφέροντά τους αλλά και το ήδη μειωμένο γό­ητρό τους στη διεθνή πολιτική σκηνή. 

ΓΡΑΦΕΙ 0 ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΚΛΙΚΗΣ, πρέσβης επί τιμή, ειδικός σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ

(ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ-26/04/2020)