Άν υπάρχει ένα υπόδειγ­μα αρμονικής συμβιώσεως είναι αυτό των Ελλήνων μέ τούς Αρμενίους. Πράγματι, όταν διωγ­μένοι άπό τούς Τούρκους πολλοί άπό αυτούς αναζη­τούσαν καταφύγιο, τούς δεχθήκαμε μαζί μέ τούς δικούς μας Μικρασιάτες πρόσφυγες χωρίς διάκρι­ση. Καί όταν έν συνεχεία έμειναν στήν Ελλάδα οι Αρμένιοι ενσωματώθη­καν πλήρως στήν κοινωνία μας, χωρίς όμως νά χάσουν τά ιδιαίτερα στοιχεία τού εθνικού τους χαρακτήρος. Ή συνύπαρξις αυτή ουδέ­ποτε άνεδείχθη. Τόσο εμείς όσο καί οι Αρμένιοι τήν θε­ωρούμε τόσο φυσιολογι­κή, πού δέν βρίσκουμε κα­νένα λόγο νά αναφερθούμε ιδιαιτέρως σέ αυτήν. Άπό τήν άλλη, οι θιασώτες των «πολυπολιτισμικών» κοι­νωνιών δέν θέλουν ούτε νά γνωρίζουν αυτήν τήν αρμο­νική συμβίωση. Καταστρέ­φει τό «άφήγημά» τους. Δι­αλύει τόν μύθο, ότι ή συνύπαρξις λαών είναι εφικτή μόνον όταν όταν άφαιρεθούν τά εθνικά στοιχεία άπό μία κοινωνία. Αδυνα­τούν νά άντιληφθούν ότι ό αμοιβαίος σεβασμός πρός τά εθνικά χαρακτηριστικά άλλήλων άποτελούν τήν βάση τής αρμονικής συνυπάρξεως άλλά καί τής καλ­λιέργειας βαθείας φιλίας. Αυτό πού συμβαίνει μετα­ξύ Ελλήνων καί Αρμενίων όμως δέν συμβαίνει ούτε μέ τούς Πακιστανούς, ούτε μέ τούς Αφγανούς, ούτε μέ τούς Αφρικανούς πού κα­τακλύζουν τις άκτές μας. Αυτούς δηλαδή πού θέλουν νά φέρουν οι Τούρκοι καί διάφορες ΜΚΟ, τά μέλη των οποίων κατηγορούνται τώρα καί γιά κατασκοπία!

Στην παρούσα συγκυρία, πού τό κράτος τής Αρμενί­ας δέχεται επίθεση, πρέ­πει νά σημειώσουμε ότι ό Στρατός της στελεχώνεται σέ μεγάλο βαθμό άπό αξι­ωματικούς πού είναι από­φοιτοι τής δικής μας Στρα­τιωτικής Σχολής Ευελπίδων. Καί άντιστοίχως στόν ελληνικό Στρατό υπηρετούν άρμενικής καταγωγής "Ελληνες άξιωματικοί, οι όποιοι συνήθως άναδεικνύονται μεταξύ των καλυτέ­ρων, όσον άφορά στό φρό­νημα, τό ήθος καί τήν επαγ­γελματική επάρκεια. Κάθε νίκη λοιπόν των Αρμενί­ων επί των Άζέρων αντα­νακλά καί στήν Σχολή άπό τήν οποία άπεφοίτησαν καί στούς άξιωματικούς-έκπαιδευτές τους.

(ΕΣΤΙΑ-30/09/2020)

Γράψε ένα σχόλιο

Νεότερη Παλαιότερη