Οι Εξοπλιστικές Ανάγκες και τα Συνήθη Προσκόμματα

Φυσικά καί επικροτούμε την άπόφαση τής Κυβερνήσεως νά προχωρήσει στά σοβαρά μέ τά έξοπλιστικά προγράμματα των Ενόπλων Δυ­νάμεων. Οι πληροφορί­ες άναφέρουν την πρόθεση νά διατεθούν πιστώσεις τής τάξεως των 10 δισ. εΰρώ. Καλά είναι όλα αυτά, άλλά μιλάμε γιά τό μέλλον. Καί αύριο νά άποφασισθούν κάποια προγράμματα, νέα οπλικά συστήματα θά δούμε σέ τρία χρόνια τό λιγότε­ρο. ’Άς επικεντρωθούμε λοιπόν πρώτα σέ αυτά πού πρέπει νά γίνουν αμέσως. Τό πρώτο είναι νά αρθούν τά γραφειοκρατικά εμπό­δια στις διαδικασίες προ­μηθειών. Ό ισχύων νόμος (ό λεγόμενος νόμος Βενιζέλου) ονομάζεται «νόμος αφοπλισμού». Καί παρά τό γεγονός ότι ή άναθεώρησίς του έχει δρομολογη­θεί άπό ετών καί νέο νομο­σχέδιο διακομματικής άποδοχής υπάρχει, κάποιοι στό Υπουργείο Εθνικής Άμύνης τό «κλωσσάνε». Καί όμως αν δέν άλλάξει αυτός ό νόμος, ή τριετία πού συ­νήθως χωρίζει τήν άπόφα­ση αγοράς κάποιου συστή­ματος άπό τήν παραλαβή του, μπορεί νά γίνει άκόμη καί δεκαετία.

Ή άμεση πάντως άντιμετώπισις ζωτικών προβλημά­των, άναφορικώς πρός τήν υποστήριξη τών Ενόπλων Δυνάμεων, δέν άπαιτεΐ δέ­κα δισεκατομμύρια. Άρκεΐ καί τό ένα πού είχε εγκρίνει σχεδόν όμοφώνως ή Βουλή πρό τριετίας καί τό όποιο δέν έχει ακόμη έκταμιευθεί. Μέ αυτό θά μπορούσαν νά έχουν καλυφθεί τρία βασικά προγράμμα­τα πού εύρίσκονται στό τε­λευταίο στάδιο τής ύλοποιήσεώς τους. Ή ύποστήριξις των μαχητικών Mirage 2000 καί 2000-5, ό εκσυγ­χρονισμός μέσης ζωής των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ 200ΗΝ καί ή αγορά συγχρόνων τορπιλλών γιά τά υποβρύχιά μας. Ευθύνες πρέπει νά άναζητηθοΰν καί άπό τήν σημερινή καί τήν προηγουμένη Κυβέρνη­ση, οί όποιες είχαν αυτά τά προγράμματα εγκεκριμένα καί τήν πίστωση διαθέσι­μη, καί δέν έκαναν τίποτε! Μπορούν βεβαίως νά έπικαλεσθούν τά προσκόμμα­τα τού «νόμου Βενιζέλου». Γιά αυτό έπείγει νά τόν αλλάξουν.

(ΕΣΤΙΑ-02/09/2020)