ΠΙΣΤΗ ΣΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

■ Οι πολιτικοί πρέπει να αφήσουν εκτός των παιχνιδιών τους τον Στρατό, έτσι ώστε να υπηρετεί την πατρίδα ακομμάτιστος.   

     

Από τον ΣΑΒΒΑ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗ

Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν απαξιωθεί στη συνείδη­ση του κόσμου, αφενός λόγω της συμμετοχής κυρίως του Στρατού Ξηράς και των καταδρομών στην εξουδετέρωση του λεγόμενου «Δημοκρατικού Στρα­τού Ελλάδας», στη διάρκεια του εσωτερι­κού πολέμου 1946-1949, αφετέρου λόγω της εμπλοκής του Στρατού στο πραξικό­πημα του 1967.

Η κίνηση αυτή, που ήταν ΚΑΙ μεθο­δευμένη από την Αριστερά και είχε ως «στόχο» την Κεντροαριστερά, η οποία σε πολύ μεγάλο βαθμό είχε επηρεαστεί από τη μεθόδευση της συστηματικής απαξί­ωσης των Ενόπλων Δυνάμεων, μετά το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, το οποίο οδήγησε τον Αττίλα στην Κύπρο, άρχισε να επεκτείνεται και να επη­ρεάζει σχεδόν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Θυμάμαι ότι όταν βγαίναμε με τις στολές εξοδούχοι από τη Σχολή Ευελπίδων, τη δεκαετία του 1970, όταν ό,τι πιο οπορτουνιστικό και σε κάποιο βαθμό και ανήθικο στοιχείο της ελληνικής κοινωνί­ας ενεδύθη την προβιά του αριστερού, δεν ήταν λίγες οι φορές που πολίτες μας λοιδο­ρούσαν και μας έβριζαν.

Χρειάστηκε από τη μια πλευρά να απο­γυμνωθούν και να δείξουν το πραγματι­κό τους πρόσωπο όταν άσκησαν εξουσία όλοι εκείνοι που απαξίωναν δεκαετίες τώ­ρα τις Ένοπλες Δυνάμεις και από την άλ­λη μεγάλος κόπος από τους αξιωματικούς και την εκάστοτε ηγεσία τους για να αρχί­σει πάλι ο κόσμος να δείχνει την εμπιστο­σύνη του σ’ αυτές.

Όμως, πέρα από αυτό που συνέβαινε στην κοινωνία, λόγω της προαναφερθείσας μεθόδευσης, και ένα μεγάλο τμή­μα του πολιτικού κόσμου, όλων των κομ­μάτων, δεν έχανε την ευκαιρία να απαξι­ώσει, να προσβάλει και να αποδυναμώσει τους αξιωματικούς, με εξαίρεση φυσικά τους μηδίσαντες και εννοώ εκείνους τους αξιωματικούς που παραβίασαν τον όρκο τους και, αντί για την πατρίδα, υπηρετού­σαν κόμματα και διάφορες αυλές.

Το γεγονός αυτό είναι ενδεικτικό της τραγικής κατάστασης στην οποία έφθασε η χώρα, με συγκε­κριμένες αδυναμίες στην αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής.

Και για να μη θεωρηθεί ότι η φράση «τραγική κατάσταση» είναι υπερβολή, να υπενθυμίσω στους αναγνώστες μας ότι υπήρχε ελληνική κυβέρνηση που άνοιξε τα σύνορα και διευκόλυνε έτσι τον Ερντογάν να υλοποιήσει πιο εύκολα το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», «φυτεύοντας» στα ελληνικά νησιά που βρίσκονται μέσα στα όριά της δεκάδες χιλιάδες μουσουλ­μάνους, δυνάμει συμμάχους στα επεκτατι­κά του σχέδια εις βάρος της πατρίδας μας.

Δεν θα επεκταθώ κι άλλο στο θέμα της απαξίωσης των Ενόπλων μας Δυνάμεων, ούτε παραβλέπω τις ευθύνες των ίδιων των αξιωματικών, είτε λόγω της εμπλο­κής τους σε πραξικοπήματα είτε λόγω της υποδούλωσής τους σε κόμματα. Απλά να το ξαναγράψω και να το ξανατονίσω, για όσους δεν το έχουν διαβάσει ή το έχουν ξεχάσει, ότι κράτος και κυβέρνηση χωρίς ισχυρές ένοπλες δυνάμεις δεν μπορεί να ασκήσει πολιτική!

Γιατί τον Στρατό δεν τον έχουμε για να κάνουμε πόλεμο, αλλά για να κάνουν πολιτική οι κυβερνήσεις, γιατί, όταν έχεις ισχυρό Στρατό και ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, τότε διαπραγματεύεσαι καλύτε­ρα και από θέσεως ισχύος σε όποιον τολμήσει να σε απειλήσει ή να θίξει τα εθνικά σου συμφέροντα, την εθνική σου κυριαρχία ή τα κυριαρχικά σου δικαιώματα. Το πόσο σημαντικό είναι να έχεις ισχυρές ένοπλες δυνάμεις φάνηκε στη δεύτερη κρίση του «Oruc Reis», όπου η Τουρκία έκανε και συνεχί­ζει να κάνει ό,τι θέλει στην ελληνική υφα­λοκρηπίδα, επειδή θεωρεί ότι έχει ισχυρό­τερες ένοπλες δυνάμεις από την Ελλάδα.

Και λέω «θεωρεί», γιατί υπάρχουν τρία παραδείγματα που δείχνουν ότι πολύ πι­θανόν να μην είναι τα πράγματα όπως πι­στεύουν ο Ερντογάν και οι περί αυτόν!

Το πρώτο παράδειγμα είναι αυτό που ονομάζω το «Έπος του Έβρου», όπου οι ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας, μαζί με τον Στρατό και τους Έλληνες πολίτες του Έβρου, κατόρθωσαν και απέκρουσαν με επιτυχία μια στρατιωτική επιχείρηση του τουρκικού κράτους, που διεξήχθη με την καθοριστική εμπλοκή και καθοδήγηση του τουρκικού στρατού, της γενικής δι­εύθυνσης ασφάλειας και της υπηρεσίας πληροφοριών της Τουρκίας (ΜIT), μόνο που, αντί για τάγματα, επιλαρχίες, μοίρες και ταξιαρχίες, χρησιμοποιήθηκαν μπου­λούκια αλλοδαπών, κυρίως μουσουλμά­νων, φίλα προσκείμενων στο τουρκικό κράτος. Το ονομάζω «Έπος του Έβρου», γιατί, αν δεν άντεχαν οι ήρωες που απέκρουσαν τις τουρκικές επιθέσεις, σήμε­ρα ακόμα ο Έβρος θα ήταν υπό την κατο­χή των τουρκοκίνητων αλλοδαπών μου­σουλμάνων, με τον χριστιανικό πληθυσμό του νομού να υπολείπεται κατά πολύ του μουσουλμανικού. Πέραν αυτού, επειδή θα κρατούσαν υπό κατοχή τις Καστανιές, οι ροές αλλοδαπών προς τη χώρα μας θα ήταν ατελείωτες.

Το δεύτερο παράδειγμα είναι αυτό της φρεγάτας «ΛΗΜΝΟΣ», ο κυβερνή­της και το πλήρωμα της οποίας απέδειξαν ότι παρά τις τεχνο­λογικές εξελίξεις ο ανθρώπινος παράγο­ντας, η καλή εκπαίδευση, η καλή διοί­κηση αλλά και η παράδοση συνεχίζουν να παίζουν τον ρόλο τους στην έκβαση των όποιων επιχειρήσεων. Η τρύπα διαστάσεων 3χ1 στην «κοιλιά» της νεότερης σε ηλικία, άρα πιο σύγχρονης, φρεγάτας «Kemal Reis» είναι μια ζωντανή και τρα­νταχτή απόδειξη.

Το τρίτο παράδειγμα ήταν η περιπέ­τεια που πέρασε τουρκικό υποβρύχιο από το κυνήγι που «έφαγε» από τις ελληνικές ανθυποβρυχιακές μονάδες.

Συμπέρασμα, οι πολιτικοί και τα κόμ­ματα αφήστε τις ελληνικές Ένοπλες Δυ­νάμεις και κυρίως τους αξιωματικούς έξω από τα κομματικά και πολιτικά παιχνί­δια σας, αφήστε τους ακομμάτιστους να υπηρετούν το έθνος και την πατρίδα και όσοι δεν το πράττουν ευσυνείδητα, να ει­σπράττουν τα επίχειρα από τη στρατιωτι­κή ιεραρχία και η ανώτατη ηγεσία από την πολιτική ιεραρχία.

Ενισχύστε τις Ένοπλες Δυνάμεις, για να μπορείτε κι εσείς να υπηρετείτε αποτελεσματικά την πατρίδα από όποιο πόστο κι αν κατέχετε, γιατί χωρίς ισχυρές ένοπλες δυνάμεις θα αναγκαστείτε να υπογράψε­τε προδοτικές συμφωνίες με εκείνους που επιβουλεύονται την πατρίδα.

Τέλος, μια παράκληση στον Νίκο Παναγιωτόπουλο, υπουργό Άμυνας. Υπουρ­γέ, κάλεσε τον καθηγητή κ. Ηρακλείδη στο υπουργείο και ενημέρωσέ τον για τα επιθετικά σχέδια της Τουρκίας από το 1974 μέχρι σήμερα. Κάν’ το για το καλό της πα­τρίδας αλλά και για να προστατέψεις τον ίδιον και τους Έλληνες καθηγητές πανεπιστημίου που διασύρονται από αυτά που εκφράζει δημοσίως. Το τελευταίο του, σε συνέντευξη που έδωσε στο thepressproject.gr  «Εγώ είμαι απόλυτα πεπεισμένος, κά­ποτε κόντεψα να χάσω τη θέση μου στο πανεπιστήμιο, επειδή είπα ότι η Τουρκία δεν είναι επιθετική. Αυτό το είχα πει πριν 25 χρόνια. Και ακόμα επιμένω. Η Τουρκία δεν είναι επιθετική. Και κακώς εμείς ξο­δεύουμε και παίρνουμε τόσα οπλικά συστήματα, τα οποία έχουν ρίξει έξω και την ελληνική οικονομία. Η Τουρκία δεν είναι επιθετική. Επαναλαμβάνω, δεν είναι».

Αν ο κ. Ηρακλείδης δεν γνωρίζει ότι η Τουρκία έχει τον μεγαλύτερο στόλο αποβατικών στον κόσμο συγκεντρωμένο σε ένα σημείο πο­λύ κοντά στα ελληνικά νησιά και ότι κάθε χρόνο διεξάγει την άκρως επιθετική, διακλαδική, μεγάλης κλίμακας άσκηση «Efes-Denizkurdu», στην οποία εξετάζεται κάθε φορά η στρατιωτική κατάληψη ενός νη­σιού, τότε παρουσιάστε του ορισμένα αδιαβάθμητα στοιχεία και πείτε του ότι οι ασκήσεις είναι εφαρμογή επιχειρησιακών σχεδίων.

Ξαναγυρνάμε στο κύριο θέμα μας: Αν οι πολιτικοί δεν θέλετε να περάσετε τις δύσκολες στιγμές που πέρασαν και περνούν οι κυβερνώντες με αυτά που γίνονται στην ελληνική υφαλοκρηπίδα τις τελευταίες ημέρες και αν δεν θέλετε να είστε αυτοί που θα παραχωρήσετε κυριαρχικά δικαι­ώματα, πράγμα που έγινε σε κάποιον βαθ­μό με τις συμφωνίες που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση με Ιταλία και Αίγυπτο, αλλά και εθνική κυριαρχία, ενισχύστε τις Ένοπλες Δυνάμεις και αφήστε τες έξω από τα πολιτικά και προσωπικά σας παιχνίδια.

Ζήτωσαν οι ένδοξες ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, το καμάρι του έθνους και της πατρίδας.

(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-21/08/2020)