Σε αρκετά δύσκολη θέση
πρέπει να έχει περιέλθει σήμερα η κυβέρνηση του Έντι Ράμα μετά την ιστορικής
σημασίας συμφωνία της Ελλάδας με την Ιταλία στον από κοινού καθορισμό της ΑΟΖ
στο Ιόνιο, γράφει η βορειοηπειρωτική ιστοσελίδα Tachydromos.
Όχι βέβαια ότι μέχρι σήμερα
ήταν σε πιο κομψή, για όσους έχουν γνώση των ισορροπιών και ειδικά του δικαίου
της θάλασσας, συνεχίζει.
Τώρα όμως είναι ακόμη πιο
γυμνός και άνευ επιχειρημάτων στην έλλειψη βούλησης και πολιτικού θάρρους να
καταλήξει η Αλβανία σε ανάλογη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων συνόρων με την
Ελλάδα.
Χαιρέκακα ο Έντι Ράμα όταν
είχε ως αντιπολίτευση τότε αναλάβει την ευθύνη προσφυγής στο Συνταγματικό
Δικαστήριο για την αναβολή της επιτευχθείσας συμφωνία Καραμανλή – Μπερίσα που
είχε υπογραφεί από Μπακογιάννη – Μπάσα, άφηνε να φαίνεται ότι δεν το έκανε
χατίρι της Τουρκίας. Ήταν όμως κοινό μυστικό.
Εξ άλλου οι συνήγοροι της
κίνησης του, όλοι διαιτώμενοι και χρηματοδοτούμενοι απ’ τα κονδύλια προπαγάνδας
και μυστικής διπλωματίας της Τουρκίας, τον ξεμπρόστιαζαν.
Όλα μάλιστα έγιναν πιο σαφή
όταν το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας (όλα τα μέλη του είναι σήμερα
εκτός δικαστικού σώματος καθώς όλοι είχαν μη ερμηνεύσιμα γραφήματα εισοδημάτων
με μεγάλη απόκλιση της κούρβας την εποχή που «εκδίκαζαν» το συγκεκριμένο
ζήτημα) όπου στο γνωμοδοτικό της απόφασης σκέλος έχει υιοθετηθεί όλη η Τουρκική
επιχειρηματολογία για το Αιγαίο.
Εκπρόσωποι της Ελληνικής
Εθνικής Μειονότητας μάλιστα, με κορυφαίο τον Πρόεδρο του ΚΕΑΔ κ. Βαγγέλη Ντούλε
σε δημόσιες περί του θέματος αντιπαραθέσεις αλλά και στη Βουλή είχαν απέναντι
πάντα «ειδικούς» αναλυτές, πρώην στρατιωτικούς, πρώην διπλωμάτες, οι οποίοι
παπαγάλιζαν και «μετρούσαν» με το μιλιόμετρο του Ερντογάν το Αιγαίο, το Κρητικό
Πέλαγος, το Λιβυκό και την Κυπριακή ακόμη θάλασσα.
Επί το πλείστον στα κινητά
και τα ταμπλέτα τους έφταναν οι «οδηγίες» με τις τουρκικές αντιλήψεις για το
δίκαιο της θάλασσας.
Μετά τη σημερινή εξέλιξη ο
κ. Έντι Ράμα καλείται για το δικό του «mea culpa».
Αυτό θα ήταν πολύ σημαντικό
όχι διότι πλέον δεν υπάρχει έρεισμα στην αρνητική προσέγγιση και στάση.
Εξ άλλου είναι δεδομένο
πλέον το σημείο που οι ΑΟΖ των τριών χωρών εφάπτεται άρα και η απορρέουσα
οροθετική γραμμή.
Το να επιμείνει δεν είναι
μόνο ότι δηλητηριάζει τις διμερείς σχέσεις τρέφοντας την επιφυλακτικότητα και
το εχθρικό σύνδρομο στην κοινωνία έναντι της Ελλάδας.
Στην ουσία έρχεται
αντίθετος με το στρατηγικό στόχο της Αλβανίας και το μοναδικό μέσο που της
διασφαλίζει συνοχή αυτό της ένταξης στους μηχανισμούς της ΕΕ.
Η επίλυση ζητημάτων συνόρων
και η περιφερειακή συνοχή είναι προϋπόθεση στην ατζέντα διεύρυνσης και εισδοχής
της ΕΕ.
Γι αυτό και η σημερινή
Ελληνο-Ιταλική συμφωνία δεν είναι σημαντική για την Ελλάδα όσο είναι για την
Αλβανία.
Εξ άλλου μεταξύ Ελλάδας και
Ιταλίας υπήρχε πάντα θετική προσέγγιση στο ζήτημα και δεν υφίσταντο πολιτικές
διαφορές αλλά τεχνικά ζητήματα.
Για την Αλβανία προσφέρεται
η ευκαιρία πλέον να ξεπεράσει τις υφιστάμενες λογικές και τους επακόλουθους
δισταγμούς.
Για να αποδείξει ότι
κινείται ανεξάρτητα στην εξωτερική και περιφερειακή της πολιτικής και δεν έχει
ακόμη καταστεί δορυφορικό εξάρτημα στο νεοθωμανικό μόρφωμα που την πιέζει ο
Ερντογάν, καταλήγει η βορειοηπειρωτική ιστοσελίδα.
Δημοσίευση σχολίου