Η κατάλυση του ελληνικού κράτους

Γράφει η Ειρήνη Μαρούπα*

Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να πε­ριγράφει κανείς τη σημερινή κατά­σταση του ελληνικού κράτους. Πρόκειται για failed state (αποτυχημένο κράτος) – vessel state (κράτος δοχείο). Το ελληνικό κράτος έχει καταλυθεί. Δεν έχει καμιά πολι­τική ισχύ. Δεν ασκεί καμία δύναμη στην πο­λιτική και τις πράξεις των άλλων κρατών (Μοργκεντάου). Διατίθεται Βορά στους τυχάρπαστους γείτονές του, είτε πρόκειται για την Αλβανία και τα Σκόπια είτε για την Τουρκία.

Χρησιμεύει ως μέσο ικανοποίησης των αναγκών των ξένων αφεντικών του. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει τον εδαφικό του ακρω­τηριασμό και τη φυσική εξόντωση και εξα­φάνιση του λαού του.

Η κατάσταση είναι δραματική.

Διαχωρίζω από το ελληνικό έθνος και τον ελληνικό λαό. Διότι ο ελληνικός λαός δεν αντιπροσωπεύεται από τις πράξεις των διοικούντων το κράτος του, οι οποίοι το έφεραν σ΄ αυτήν την κατάντια... Δεν υπάρ­χει άλλο κράτος στον κόσμο που εκχωρεί την πολιτική ανεξαρτησία και εδαφική κυ­ριαρχία του σε «φίλους» και εχθρούς του με τόση προθυμία και χαρά. Επαιρόμενο ότι κατήγαγε μεγάλη νίκη, παρότι οι συμ­φωνίες που συνάπτει είναι απολύτως ακρωτηριαστικές και εξευτελιστικές.

Η αρχή έγινε στα Ίμια το 1996. Το ελληνι­κό κράτος συμφώνησε να μην έχει στρατό ή σημαία στις βραχονησίδες του, ούτε να περιπολούν τριγύρω πολεμικά πλοία του. Αποτέλεσαν αδιανόητο γεγονός οι ευχαρι­στίες της τότε κυβέρνησης στη σύμμαχο ΗΠΑ για την ξεκάθαρη εκχώρηση ελληνι­κών εδαφών στην Τουρκία! Σαν δηλαδή να μην ήταν η παράδοση των Ιμίων σε καθε­στώς διαφιλονικούμενης κυριαρχίας μετα­ξύ Ελλάδας - Τουρκίας το χειρότερο που μπορούσε να συμβεί τη δεδομένη χρονική στιγμή!

Το 2003, κατά την οριοθέτηση ΑΟΖ με­ταξύ Κύπρου και Αιγύπτου, ο τότε υπουρ­γός Εξωτερικών ΓΑΠ απαίτησε από τον ομόλογό του Ρολάνδη να μετακινηθεί το ακραίο όριο της κυπριακής ΑΟΖ με την Ελ­λάδα 8 ν.μ. δυτικότερα. Στο σημείο που θα οριοθετείτο αν το Καστελόριζο ήταν τουρ­κικό! Η κατρακύλα έκτοτε δεν έχει τελει­ωμό.

Η επόμενη εκχώρηση εθνικής κυριαρ­χίας ανακοινώθηκε στο Καστελόριζο στις 8/5/2010: μία δήθεν οικονομική επιτρο­πεία δημοσίων εσόδων και εξόδων μέσω μνημονίων. Στην πραγματικότητα παραδό­θηκε η ελληνική δημόσια και ιδιωτική περι­ουσία στα διεθνή κοράκια και ο ελληνικός λαός σε φυσική εξόντωση.

Το Καστελόριζο τότε είχε έναν αδιευκρί­νιστο στον ελληνικό λαό συμβολισμό, ο οποίος τώρα έγινε ορατός. Ότι το ελληνικό κράτος θα απισχνασθεί τόσο, ώστε το πολι­τικό προσωπικό να υποστηρίξει ξεδιάντρο­πα πως η οικονομική επιτροπεία νομοτελει­ακά οδηγεί σε εδαφικό ακρωτηριασμό του. Το Καστελόριζο για αρχή θα μετατρα­πεί σε έδαφος χωρίς θαλάσσια κυριαρχικά δικαιώματα, μέχρι να εκδιωχθεί ο ελληνι­κός πληθυσμός και να υπαχθεί προοδευτι­κά εν τοις πράγμασι και αργότερα de jure στην τουρκική επικράτεια.

Επιπλέον, ο στοχευμένος εποικισμός των νησιών αρχικά του Βορειοανατο­λικού Αιγαίου και πλέον ολόκληρης της χώ­ρας με μουσουλμάνους μεταβάλλει δυναμικά την κυριαρχία του ελληνικού κράτους επί των εδαφών του σε τουρκική.

Ακολούθησε η κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών διά της οποίας το ελληνικό κράτος παρανόμως (με την υπογραφή του υπουργού Εξωτερικών, χωρίς καν εξουσιο­δότηση από το ελληνικό Κοινοβούλιο και με αντίθετο σύσσωμο τον ελληνικό λαό) εκχώρησε στο ακόμα πιο ανύπαρκτο κρά­τος των Σκοπίων (εκ γενετής failed-vessel state), την ιδιοκτησία του επί του ονόμα­τος, της ιστορίας, του πολιτισμού και τελι­κά των εδαφών της Μακεδονίας μας. Πρό­σφατα «συνέβη» το «παράνομο» τουρκολιβυκό μνημόνιο! Η κυβέρνηση του ελληνι­κού κράτους δεν προέβη σε καμία ενέρ­γεια ακύρωσής του (επέκταση αιγιαλίτιδας ζώνης και ανακήρυξη ΑΟΖ με ανακοίνωση συντεταγμένων στον ΟΗΕ), νομιμοποιών­τας de facto την κυριαρχία της Τουρκίας επί ελληνικών εδαφών.

Εν τω μεταξύ, το ελληνικό κράτος επέ­τρεψε στην Τουρκία να αλωνίζει στην κυ­πριακή ΑΟΖ, με το πρόσχημα ότι δεν θα βρει πετρέλαια εκεί που ψάχνει(!), στο Αι­γαίο με το πρόσχημα ότι κάνει ασκήσεις σε διεθνή ύδατα(!) και στο Καστελόριζο με το πρόσχημα ότι ξέσυρε ο άνεμος(!) το τουρκι­κό γεωτρύπανο. Κι ας ήταν ακόμα κι ο άνεμος αντίθετος στη φορά των τουρκικών πλοίων προς την περιοχή θαλάσσιας κυ­ριαρχίας του Καστελόριζου...

Η συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Ιταλία εισήγαγε στις διεθνείς σχέσεις τη νέα ορολογία «μειωμένη επήρεια», η οποία δεν προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο που το ελληνικό κράτος επικαλείται αστα­μάτητα και στο οποίο διατρανώνει δήθεν την προσήλωσή του, προετοιμάζοντας το ελληνικό έθνος για μία ακόμα εθνική συμ­φορά. Η συμφωνία για μειωμένη επήρεια στα Διαπόντια νησιά μας δυτικά και ο περιο­ρισμός των Ελλήνων ψαράδων στα 6 ν.μ. σε αντίθεση με τους Ιταλούς που δικαιούν­ται να ψαρεύουν στα 6-12 δικά μας, αν επεκτείνουμε την αιγιαλίτιδα ζώνη μας, προανήγγειλε τη συμφωνία της κυβέρνη­σης για μειωμένη επήρεια στο Καστελόρι­ζο, στη Ρόδο, την Κάρπαθο και την Κρήτη. Διέρρευσαν σκόπιμα ποσοστά 0%, 1%, 10% και 20% αντίστοιχα!

Αυτό σημαίνει νομιμοποίηση του τουρκολιβυκού μνημονίου και παρα­χώρηση ελληνικής κυριαρχίας σε όλο το εύρος των θαλάσσιων ζωνών της στην Τουρκία. Εντός ελάχιστων ετών, και τα νη­σιά αυτά συναινετικά θα γίνουν τουρκικά.

Συναινετικά παραχωρείται στην Τουρκία ολόκληρη η Κύπρος μας και εγκλωβίζεται ο εκεί Ελληνισμός, αφού χωρίς την ΑΟΖ του Καστελόριζου πλέον δεν θα υπάρχει σημείο επαφής Ελλάδας - Κύπρου και άρα ούτε η δυνατότητα ενιαίου αμυντικού χώ­ρου και δόγματος.

Το πολιτικό σύστημα ενδίδει δολίως στην επεκτατική πολιτική της Τουρκίας και θα υπογράψει τον αντίθετο στο Διεθνές Δί­καιο εδαφικό ακρωτηριασμό της πατρίδας μας. Το ελληνικό έθνος οφείλει να αντισταθεί στην προδοσία που έρχεται. Με όλα τα μέσα.

* Ποινικολόγος

(ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ-27/06/2020)