ΙΔΟΥ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΚΟΜΠΛΕΞ ΝΑ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ.
Προσευχή-πρόκλησις από Έρντογάν καί ίσλαμιστές στην Μεγάλη Εκκλησία.

ΔΕΝ σέβεται τίποτε ό Ταγίπ Έρντογάν. Προχωρεί στήν εξαγγελία του νά κάνει ισλαμική προσευχή στήν Άγια Σοφία. Σήμερα, ανήμερα τής άλώσεως τής Κωνστα­ντινουπόλεως. Γιά νά δείξει στήν ύφήλιο ότι δεν σέβεται τίποτε. Οΰτε ένα ιστορικό μνημείο πού είναι χαρακτηρισμένο από τήν Unesco ως μέρος τής παγκόσμιας πολιτι­στικής κληρονομιάς.Ένα μνημείο πού βεβαίως δέν είναι ούτε οθωμανικό οΰτε τουρκικό. Οΰτε καν ίσλαμικό. Καί αυτό στοιχειώνει τόν Τούρκο Πρόεδρο. Γιά αυτό προσβάλλει τήν 'Ιστορία. Βαρύ τό ατόπημά του. Καί ακόμη βαρύτερο, διότι πρόκειται γιά τήν ιστορική κληρονομιά μιας αυτοκρατορίας.

Άπό τό 2016 ό Ερντογάν ομιλεί γιά σχέδια μετατροπής τής Άγίας Σοφίας σε τζαμί. Κατά καιρούς εμφανίζεται κι ένας μουεζίνης νά στριγγλίζει ίσλαμικές προσευχές. Όμως, καί παρά τό γεγονός ότι ή Ελλάς ουδόλως έχει άντιδράσει, τά σχέδια μένουν σχέδια. Παλινωδίες, δηλώσεις, ολίγη προσευχή, καί ξανά πίσω. Ή πολιτική του κατευνασμού πού υιοθετείται τά τελευταία χρόνια μάλλον τόν αποθρασύνει. Καί επιμένει νά προκαλεΐ σέ τόπους πού δέν τού ανήκουν. Στούς τόπους όπου μεγαλούργησε μιά αύτοκρατορία. Πού δέν ήταν ούτε τουρκική ούτε οθωμανική. Έδειξε ό Ερντογάν ότι τόν κυνηγούν τά φαντάσματα των Παλαιολόγων.

Μά δέν τόν στοιχειώνει μόνον αυτό. Είναι καί τό ότι τά χίλια χρόνια ιστορίας καταξιώθηκαν σέ μία καί μοναδική ημέρα. Σέ μία στιγμή. Ηταν 29 Μαΐου 1453. Άποφράς ήμέρα. Όμως καί ημέρα καταξιώσεως. Δέν τό χωνεύει ό Ερντογάν.]

Ούτε αυτό μπορεί νά φαντασθεί, πώς θά ειχε καταγραφεΐ ή ιστορία, ή διαδρομή τής Αυτοκρατορίας, εάν ό Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δέν ειχε δώσει τήν μεγαλειώδη εκείνη απάντηση: «Τό δέ την Πόλιν σοι δούναι.. .».Άν δέν είχε επισφραγίσει εκείνα τά λόγια μέ τήν θυσία του στις επάλξεις τής Πύλης τού Ρωμανού. Έκεΐ πού έπεσε πολεμών σάν απλός στρατιώτης, ανάμεσα σε απλούς στρατιώτες. Μπορούσε νά έπιλέξει τήν ζωή. Μία μίζερη ζωή έξορίστου πού θά μετανοούσε κάθε ημέρα πού τού έμενε νά ζήσει γιά τήν απόφαση νά παραδώσει τήν Πόλη. Καί τότε ό Μωάμεθ θά ήταν θριαμβευτής. Καί τότε τό οθωμανικό όραμα τού Ερντογάν θά είχε άλλη δυναμική.

Όμως ό τελευταίος Αύτοκράτωρ έπέλεξε τόν δρόμο πού οδηγούσε στόν θρύλο τού Μαρμαρωμένου Βασιλιά. Τόν θρύλο πού διατηρεΐ μέχρι σήμερα τήν αίγλη μιας Αυτοκρατορίας, πού όμοιά της ούτε υπήρξε, ούτε θά υπάρξει. Τόν θρύλο πού κράτησε ζωντανό τόν έλληνισμό γιά νά άναγεννηθεΐ μέσα από την εθνεγερσία του 1821. Αυτός ό θρύλος πού στοίχειωσε τότε τόν Πορθητή στοιχειώνει σήμερα τον Έρντογάν καί τούς όμοιους του. Γιά αυτό επιμένει νά προκαλεΐ κάθε χρόνο στίς 29 Μάΐου.

«Τής Άγίας Σόφιάς οι πόρτες δέν ανοίγουν μέ κλειδιά» λέει ό λαϊκό άσμα. Καί απ’ αυτές τις πόρτες, πού κάποτε τις περνούσαν έφιπποι οι Αύτοκράτορες, ό θρησκευτικός φανατισμός του Ίσλάμ δέν περνάει. Απαιτείται ηθικό ανάστημα γιά νά άναχθεί κανείς στό ύψος τής Μεγάλης Εκκλησίας. Ανάστημα πού δέν το έχει ό Έρντογάν. Καί αυτό ακόμη τόν στοιχειώνει. Μπορεί καί πάλι σήμερα νά άκουσθούν οί στίχοι τού Κορανίου στήν Κωνσταντινούπολη. Προσευχή προκλήσεως έκεί πού κάποτε άκούγοντο προσευχές κατανύξεως...

(ΕΣΤΙΑ-29/05/2020)

Γράψε ένα σχόλιο

Νεότερη Παλαιότερη